6 Αυγ 2007

ΠΟΛΙΤΗΣ - Κυριακή 5 Αυγούστου 2007 - σελ. 16


Ο Γιάννος Λαμάρης εξηγεί τους λόγους που επιβάλλουν αριστερό υποψήφιο

"Ο Χριστόφιας αποκαθιστά την ελπίδα"

Την οριακή κατάσταση στο Κυπριακό και τον κίνδυνο της διχοτόμησης αναδεικνύει το ΑΚΕΛ ως έναν από τους βασικούς λόγους που οδήγησαν το κόμμα της Αριστεράς να κατέβει στις προεδρικές με υποψήφιο το Γενικό του Γραμματέα. Ο συνεργάτης του Δημήτρη Χριστόφια, βουλευτής Γιάννος Λαμάρης, αναπτύσσει το όραμα των Ακελιστών για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και των θεσμών. Τονίζει ότι το ΑΚΕΛ δεν ανησυχεί από τη δεδηλωμένη επιδίωξη του Προεδρικού να του αποσπάσει ψηφοφόρους με γνώμονα το παρελθόν και το δημοψήφισμα. Παραδέχεται τις διαφωνίες στην πρώην τριμερή, αφήνει αιχμές για κάποιες επιλογές του κ. Παπαδόπουλου, αλλά δεν λέει mea culpa.

- Το ΑΚΕΛ υποστηρίζει ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας μπορεί καλύτερα από τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Δεν έχετε, όμως, εξηγήσει επαρκώς σε τι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα...

- Μια παράταξη με τις εμπειρίες του ΑΚΕΛ, με ογδόντα χρόνια ιστορία, με έναν ηγέτη σήμερα, όπως ο Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος είναι πρόεδρος της Βουλής τα τελευταία έξι χρόνια, εγγυάται ότι μπορούμε να χειρισθούμε όλα τα ζητήματα. Πρώτιστα το κυπριακό πρόβλημα, αλλά και τα εσωτερικά θέματα. Και μπορούμε κατά την άποψή μας καλύτερα, διότι η εμπιστοσύνη που απολαμβάνει το ΑΚΕΛ κι ο Δημήτρης Χριστόφιας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, είναι τέτοιας κλίμακας που του επιτρέπει να κουβεντιάσει σοβαρά κι υπεύθυνα με τον καθένα.

- Εννοείτε ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει με τον Τάσσο Παπαδόπουλο;

- Ο Τάσσος Παπαδόπουλος έχει διαχειρισθεί το Κυπριακό σε μια δύσκολη περίοδο. Αδίκως θεωρείται ότι δεν έχει ο κ. Παπαδόπουλος αρκούντως την πολιτική βούληση να πάρει τις πρωτοβουλίες, ώστε να εξουδετερωθεί αυτή η εικόνα που υπάρχει σήμερα. Το αδιέξοδο μπορεί να παραμείνει, διότι η αδιαλλαξία της Τουρκίας είναι δεδομένη. Νομίζω ότι έχει παρεξηγηθεί αυτό που είπαμε στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη ότι δεν είναι αρεστός ο κ. Παπαδόπουλος στους ξένους. Δεν είναι αυτό που οδήγησε το ΑΚΕΛ να πάρει τις αποφάσεις που έλαβε. Βεβαίως, αν δεν είναι αρεστός οποιοσδήποτε ηγέτης επειδή δεν ενδίδει στις απαιτήσεις των ξένων, σε βάρος του τόπου του και του λαού του, τότε με γεια τους με χαρά τους. Τώρα, αν φέρουμε κι εμείς ευθύνη για το πόσο ενημερώνουμε σωστά στο εξωτερικό, ώστε να γίνουν κατανοητές οι θέσεις μας και η πολιτική μας βούληση για λύση... Αυτά είναι ζητήματα που πάντα μπορούμε να κάνουμε περισσότερα. Γιατί προέχει η επανένωση της Κύπρου. Δεν αντέχουμε άλλο... Αν παραμείνει αυτή η κατάσταση θα οδηγηθούμε στη διχοτόμηση.

Η ομοσπονδία

- Απ' όσα έχει πει το ΑΚΕΛ τον τελευταίο καιρό φαίνεται ότι διαφωνείτε με τον κ. Παπαδόπουλο στη διαχείριση του Κυπριακού μετά το δημοψήφισμα. Εσείς τι διαφορετικό έχετε να προτείνετε, από τη στιγμή που συμμετείχατε στη χάραξη και στηρίξατε την πολιτική του Προέδρου;

- Νομίζω ότι το κυρίαρχο είναι η συνέπεια και σταθερότητα στις αρχές λύσης του Κυπριακού. Κι ο Μακάριος, πριν τριάντα χρόνια, είχε τη διαύγεια κι αποφασιστικότητα να δει πως, αν θέλουμε να ζήσουμε σε μια δημοκρατική χώρα ενωμένοι, θα 'πρεπε μετά το '74 να συνειδητοποιήσουμε ότι το ενιαίο κράτος δεν μπορεί να ξαναβρεθεί και πως η ομοσπονδία ήταν μια οδυνηρή επιλογή που μπορούσε, όμως, να φέρει την επανένωση του νησιού. Σήμερα, συνειδητοποιούμε ότι θα πρέπει να πείσουμε γι' αυτή την επιλογή...
- Εμείς να πείσουμε για την επιλογή της διζωνικής δικοινοτικής; Μ' αυτή ξυπνάμε και κοιμόμαστε τα τελευταία τριάντα χρόνια. Πού μας οδήγησε; Γιατί επιμένουμε σ' αυτήν;

- Αν εμείς απαρνηθούμε αυτό το συμβιβασμό, η άλλη λύση είναι τα δύο κράτη ή η διχοτόμηση. Δεν υπάρχει επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση, για πάρα πολλούς λόγους. Χάσαμε έναν πόλεμο και βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε. Αν αφεθούμε να μας οδηγήσουν όσοι υποστηρίζουν σήμερα ότι πρέπει να βρούμε, στα πλαίσια του περιβάλλοντος της Ε.Ε., νέο δρόμο για επίλυση του Κυπριακού, πιστεύω ότι μοιραία θα οδηγηθούμε στην παγίωση των τετελεσμένων και στη διχοτόμηση. Η επίσημη θέση του Τάσσου Παπαδόπουλου είναι η λύση της ομοσπονδίας. Μας ανησυχεί, όμως, πώς θα μπορέσει ένας ηγέτης, και δεν αμφισβητώ την ειλικρίνειά του, να υλοποιήσει αυτή τη θέση του, όταν γύρω από την υποψηφιότητά του συσπειρώνονται δυνάμεις όπως το ΕΥΡΩΚΟ, που ξεκάθαρα είναι ενάντια στην ομοσπονδία, κι όταν ακούγονται φωνές από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ που αμφισβητούν τη λύση ομοσπονδίας. Εγώ θα περίμενα από τον Τάσσο Παπαδόπουλο να βγει και ξεκαθαρίσει αυτό το ζήτημα, να μιλήσει για τις θέσεις των συνεργατών του. Τι τελικά υιοθετείται; Η δική του προσέγγιση ή αυτή των συνεργατών του;

Η ελπίδα

- Τι έχετε, ως ΑΚΕΛ, να πείτε στους πρόσφυγες που περιμένουν να επιστρέψουν στις περιουσίες τους ή να αποζημιωθούν; Εδώ ο ίδιος ο τέως υπουργός Εξωτερικών, ο Γιώργος Λιλλήκας, είχε ξεκαθαρίσει ότι, αν δεν γίνει κάτι ως το 2010, δεν θα υπάρχουν ε/κ περιουσίες στα κατεχόμενα...

- Η ανησυχία των Ε/Κ, αλλά και των Τ/Κ, για τα θέματα των περιουσιών τους είναι δεδομένη. Πιστεύω, όμως, ότι θα πρέπει να επιστρατεύσουμε τις αντοχές μας. Αλίμονο να επιλύσουμε ένα πολιτικό ζήτημα, εισβολής και κατοχής, σχεδόν της μισής μας πατρίδας, ο καθένας μόνος του στο περιουσιακό επίπεδο. Πρέπει να δώσουμε δύναμη στην ελπίδα. Οι Κύπριοι έχουν χάσει την ελπίδα τους, ειδικά οι Ε/Κ. Κι ακριβώς η υποψηφιότητα του Δημήτρη Χριστόφια στο εθνικό ζήτημα μπορεί να ανανεώσει αυτή την ελπίδα.

Το όραμα

- Με τον Τάσσο Παπαδόπουλο λέτε ότι διαφωνείτε και στα εσωτερικά θέματα. Πώς διαφοροποιήστε, ώστε να κοιτάξετε τώρα στο μέλλον, όπως υποστηρίζετε;

- Από το 1990 καταθέσαμε μια πρόταση για συνολικό εκσυγχρονισμό των θεσμών και της κοινωνίας. Μ' αυτό το εργαλείο προχωρήσαμε και στη συνομολόγηση του προγράμματος με τον Τάσσο Παπαδόπουλο και τους συνεργάτες μας. Ήμασταν οι βασικοί συντελεστές αυτού του προγράμματος, όπως διαμορφώθηκε. Υλοποιήθηκε μεγάλο μέρος του προγράμματος, ανεξάρτητα αν τον τελευταίο χρόνο υπήρξε αργοπορία, αλλά και αθέτηση δεσμεύσεων από το πρόγραμμα, το 63ο έτος συνταξιοδότησης, θέματα ανακούφισης κοινωνικών ομάδων, που πράγματι έχουν ανάγκη, θέματα πολιτισμού, όπου όντως υπάρχει πρόβλημα. Ο πολιτισμός και ο αθλητισμός ήταν οι φτωχοί συγγενείς. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση... ένα μεγάλο κομμάτι της δεν προχώρησε στο βαθμό που έπρεπε. Εμείς θα επιδιώξουμε αυξημένο κοινωνικό κράτος, στη βάση των ευαισθησιών που μας διακατέχουν, αλλά κυρίως στον εκσυγχρονισμό των θεσμών του κράτους.


Σχήμα οξύμωρο

- Υπάρχει εδώ, και πρέπει να το παραδεχθείτε, ένα σχήμα οξύμωρο. Όλα πήγαιναν καλά, υπήρχε συνεργασία... κι όμως δεν έγιναν πολλά πράγματα, υπήρχαν διαφωνίες, τριβές και προβλήματα... Δεν συμβιβάζονται όλα αυτά.
- Υπήρχαν οι διαφορετικές προσεγγίσεις, υπήρχε η παραγωγή του έργου, υπήρχε ο προγραμματισμός... θα μπορούσε να γίνει καλύτερος στα πλαίσια της επόμενης πενταετίας μέσα από ένα καινούργιο πρόγραμμα. Εμείς αυτό θέλαμε να γίνει. Δυστυχώς, οι συνεργάτες μας θεώρησαν ότι υπάρχει και πρόγραμμα, υπάρχει και υποψήφιος, μια προσέγγιση με την οποία δεν μπορούσε να λειτουργήσει το ΑΚΕΛ.
- Μα άλλαξαν οι συνεργάτες σας, άλλαξε ο κ. Παπαδόπουλος; Δεν ήταν ίδιοι και το 2003; Είναι τόσο δύσκολο να πούμε ένα mea culpa στην Κύπρο, να κάνουμε μια νέα αρχή, ένα φρέσκο ξεκίνημα;

- Ας πουν οι ίδιοι, αν άλλαξαν. Το 2003 καταφέραμε και τα βρήκαμε. Σήμερα δεν έγινε αποδεκτή η λογική άποψη ότι πρέπει να εκτιμήσουμε το έργο. Να δούμε τις ελλείψεις, να δούμε πώς πάμε παρακάτω και με ποιον.

Η Ευρώπη

- Οι προτάσεις σας, όπως τις αναπτύσσετε μοιάζουν πολύ με αυτές του Ιωάννη Κασουλίδη...

- Ο καθένας κρίνεται από την πρακτική του κι απ' τον πολιτικό του βίο. Ο κ. Κασουλίδης μπορεί να παρουσιάζεται ως ένας νέος ηγέτης, αλλά δεν παύει να ήταν στέλεχος του ΔΗΣΥ για χρόνια, Κυβερνητικός Εκπρόσωπος του Γλαύκου Κληρίδη, Υπουργός Εξωτερικών, συμμετείχε σε όλες τις διαδικασίες που μας έφεραν στο 2004. Είναι Ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ, συμμετέχει στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Ευρωβουλή κι έχει ψηφίσει όλες τις αναχρονιστικές προσεγγίσεις που έχουν κατατεθεί.
- Μα αυτά που στήριξε ο κ. Κασουλίδης είναι πράγματα που εγκρίνουν μεγάλες πλειοψηφίες ευρωβουλευτών και πολιτών στην Ε.Ε. Διακρίνω μια επιφύλαξη του ΑΚΕΛ σε σχέση με τα ευρωπαϊκά δρώμενα. Μήπως πρέπει να δείτε ορισμένα πράγματα διαφορετικά;
- Γνωρίζαμε και γνωρίζουμε τι είναι η Ε.Ε. Οι διακρίσεις παραμένουν, η προσπάθεια να καθηλωθεί το κοινωνικό κράτος υπάρχει. Και τα αποτελέσματα είναι τα εκατομμύρια των ανέργων και των άστεγων και η ανάγκη αντιμετώπισης των προβλημάτων του σύγχρονου ανθρώπου. Πιστεύουμε ότι και στα πλαίσια της Ε.Ε. να ασκήσουμε πολιτική που να αντιμετωπίσει αυτές τις ανάγκες.

Το παρελθόν

- Θέλετε να κοιτάξετε στο μέλλον, αλλά οι αντίπαλοί σας, ειδικά στο χώρο στήριξης του κ. Παπαδόπουλου, έχουν δείξει ότι επιδιώκουν με επικρίσεις να σας "τραβήξουν" στο παρελθόν και να προσελκύσουν ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ. Πώς θα τους αντιμετωπίσετε;

- Εμείς δεν θα πάμε ούτε στο 1821, ούτε στο 1453. Το να προσκολλάται κανείς στο παρελθόν δείχνει ότι δεν έχει επιχειρήματα για το παρόν, ούτε προτάσεις για το μέλλον. Θα απαντούμε, βέβαια, αλλά με τη λογική να πάμε μπροστά. Οι ψηφοφόροι δεν είναι μαντρωμένοι, αλλά δεν παύει μια πολιτική παράταξη με 80 χρόνια παρουσίας να είναι ριζωμένη στη συνείδηση πολλών ανθρώπων που την εμπιστεύονται. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος πήρε τις ψήφους των Ακελιστών, γιατί το ΑΚΕΛ αποφάσισε να τον στηρίξει. Δεν είναι προσωποποιημένα τα πράγματα στην πολιτική. Τίποτα δεν ανήκει σε κανέναν μας ατομικά και προσωπικά. Την πολιτική ζωή την κινούν οργανωμένοι φορείς με συλλογικές προσπάθειες.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΑΔΕΙΛΙΝΗΣ

Κωδικός άρθρου: 731739

ΠΟΛΙΤΗΣ - 05/08/2007, Σελίδα: 16

Δεν υπάρχουν σχόλια: